Het zijn vier antwoorden op vier vragen. Daar gaan we…
1. Onze prestatiebeoordeling kan niet twee jaar op rij “de verwachtingen overtreffen”
Ik kwam iets meer dan twee jaar geleden bij mijn huidige bedrijf, waar ik werk in een team van vijf mensen binnen een grotere afdeling van ongeveer 100. Aan het einde van het jaar krijgt iedereen een prestatiebeoordeling die de verwachtingen overtreft (top 10% van de afdeling), ontbrekende verwachtingen (onder 5% van de afdeling), of voldoen aan de verwachtingen (alle anderen). Mensen in de categorie ‘verwachtingen overtreffen’ krijgen een grotere bonus dan de rest van de afdeling. Er is geen differentiatie tussen de 85% van de mensen die aan de verwachtingen voldoen, en de financiële gevolgen van het missen van verwachtingen zijn minimaal.
Vorig jaar, aan het einde van mijn eerste volledige jaar bij het bedrijf, werd ik beoordeeld als “de verwachtingen overtreffend”, en ik was opgetogen. Het hele jaar door heeft mijn manager me verteld dat ik de best presterende in ons team ben, ik ben een van de best presterende in de afdeling, en mijn prestaties zijn dit jaar zelfs beter dan vorig jaar dankzij wat extra leiderschap rollen die ik heb aangenomen. Hij heeft me echter net laten weten dat mijn beoordeling dit jaar “voldoet aan de verwachtingen”, niet hoger zal zijn, want hoewel hij me in de categorie “overtreffende verwachtingen” wilde plaatsen, lieten de andere teamleiders in de afdeling hem niet toe omdat ik vorig jaar al in de categorie “overtreffend”. Hij stemde toe en erkende dat het voor iemand in principe onmogelijk is om twee jaar op rij in de categorie ‘overtreffende verwachtingen’ te vallen.
Dit is frustrerend voor mij. Ik heb het gevoel dat ik dit jaar bestraft word voor mijn hoge prestatie van vorig jaar. Als ik had geweten dat ik geen kans had om de verwachtingen te overtreffen, had ik er misschien voor gekozen om niet het hele jaar zo hard te werken! Ik heb met mijn manager gesproken over niet-financiële beloningen voor hoge prestaties, zoals geselecteerd worden om te werken aan projecten met een grote impact, maar ik weet niet zeker waar dat heen zal gaan.
Is het een standaardpraktijk dat een hoge prestatie het ene jaar een werknemer in wezen diskwalificeert voor het ontvangen van een hoge prestatiebeoordeling, of is mijn (grote, wereldwijde) bedrijf hier in de minderheid?
Nee, dat is onzin.
“Verwachtingen overtreffen” is niet zoiets als speelgoed om rond te geven, waarbij je ervoor wilt zorgen dat iedereen er een beurt mee krijgt. Het moet een objectieve beoordeling van je prestaties zijn.
Ze stimuleren je om alleen om de twee jaar hard te werken, en dat zou je kunnen zeggen.
2. Ik wil onze retraite niet in het huis van een collega houden
Is het gepast voor een collega om als vrijwilliger thuis te werken voor een werkplanningsdag van anderhalve dag als de organisatie niet wil betalen om het off-site te hosten?
Ik werk in het tertiair onderwijs, door de overheid gefinancierd, in een klein team. Vanwege budgettaire problemen is ons geen financiering verleend voor onze plannen om een dagje weg te gaan buiten het terrein – iets wat we gewoonlijk doen om ervoor te zorgen dat mensen niet naar hun bureau gaan om hun e-mail te checken en niet terugkeren naar de vergadering. Een collega bood hun huis aan met de woorden “Ik heb een grote eettafel” en een aantal leden van het team ging graag op het aanbod in. De collega heeft in het verleden wat grensproblemen gehad, heeft zijn familie bij zich en wil altijd iedereens vriend zijn. Ik heb geen zin om anderhalve dag in het huis van iemand anders door te brengen en dit ongemakkelijk te vinden. We kunnen een klaslokaal of vergaderruimte boeken in een ander gebouw op de campus. Ik ben neurodivergent, dus vind verandering een uitdaging en heb ook zintuiglijke problemen (ASC) en zou graag de mogelijkheid willen hebben om even naar het toilet te gaan of een kopje koffie/drankje te drinken zonder in iemands huis te zijn en toestemming te hoeven vragen. Ben ik te gevoelig of is naar iemands huis gaan om werkredenen niet raar?
Het zijn geen buitensporige niveaus van raar, maar het is vrij ongebruikelijk en over het algemeen geven de meeste mensen de voorkeur aan een meer professionele omgeving. Je zou kunnen zeggen: “Ik zou liever een klaslokaal of vergaderruimte op de campus boeken, wat volgens mij comfortabeler is dan bij iemand thuis af te spreken.” Als er om redenen op wordt gedrukt, zou je kunnen zeggen dat een vergadering bij iemand thuis meer afleidend klinkt en dat je het gemakkelijker zou vinden om je te concentreren op het werk in een werkomgeving.
Als het niet ongepast is voor je rol, zou je ook kunnen aanbieden om het voortouw te nemen bij het opzetten ervan, om de kans te vergroten dat het op die manier uit de hand loopt.
3. We interviewen iemand waarvan ik weet dat hij op zijn cv heeft gelogen … omdat ik hem vroeger leidde
Ik ben momenteel bezig met het aannemen van een nieuwe functie in mijn team. Ik heb geen sollicitanten beoordeeld, maar zal deel uitmaken van het interviewpanel. Ik heb zojuist de cv’s gekregen van degenen die voor volgende week een sollicitatiegesprek hebben gehad, zodat ik ze door kan nemen voordat ik ze ontmoet.
Een daarvan is van een vorige medewerker van mij van vrij recent (het afgelopen jaar). Ik ben pas vier maanden geleden in dienst getreden bij mijn huidige bedrijf.
Niet alleen beweert hij op zijn cv dat hij daar nog steeds werkt nadat hij in februari is vertrokken, hij heeft zijn startdatum 13 maanden eerder vermeld dan hij daadwerkelijk begon. Ik weet zeker dat hij niet is teruggekeerd. Dus dat is in totaal 20 extra maanden die hij claimt op een positie waar hij 11 was. Alleen heb ik het misschien als een typfout beschouwd, maar dat is voordat we tot het feit komen dat de overdrijving die hij gebruikt om zijn rol en prestaties te beschrijven hem doet eigendom van projecten en resultaten (die ook onnauwkeurig zijn) waar hij slechts zijdelings bij betrokken was. Denk dat hij zichzelf de “projectleider” noemde toen hij slechts een paar uur onderzoeksondersteuning had tijdens een maandenlang project. Ik weet dit, ik was de manager die alles overzag.
Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan, zowel om mijn professionaliteit bij mijn nieuwe bedrijf te beschermen als op een manier waardoor hij stopt. Ik was zijn directe leider en ik sta nog steeds vermeld als een van zijn referenties! Ik ben bang voor de telefoontjes die ik krijg tijdens zijn zoektocht naar een baan. Is een simpele “Er zijn discrepanties in het cv van deze kandidaat en ik denk dat hij uit de overweging moet worden genomen” voor de personeelsmanager genoeg? Ik wil niet betrokken raken bij iets dat in de verste verte op roddels lijkt!
Het meest trieste is dat hij een geschikte kandidaat zou zijn geweest met de ervaring die hij werkelijk heeft. Ik wil niet onaardig zijn; hij vertrok vanwege een aantal behoorlijk schrijnende persoonlijke omstandigheden in plaats van het werk zelf en, hem kennende, zou hij in paniek kunnen raken om zijn leven weer op de rails te krijgen. Maar ik heb het gevoel dat mijn integriteit en reputatie hier ook belangrijk zijn. Wat moet ik doen, zowel in de onmiddellijke met het lopende interview, als in andere mogelijke situaties die zich kunnen voordoen?
Die taal is niet voldoende om de omvang van het probleem te communiceren. Wees explicieter: “Ik heb een van de kandidaten, Barnaby Mackelberry, geleid bij mijn laatste baan en helaas is wat hij op zijn cv heeft gezet, aanzienlijk onnauwkeurig. Hij was er maar de helft van de tijd die hij zegt dat hij was, en hij vertrok dit jaar bijna vroeg ondanks dat hij er nu nog steeds is. Hij had ook niet de rol of prestaties die hij opsomde – hij was slechts zijdelings betrokken bij projecten waarvan hij beweert dat hij die leidde. Vanwege die significante discrepanties denk ik dat we hem buiten beschouwing moeten laten.” Dat is geen roddel – dat is feitelijke informatie die u als lid van de aanwervingscommissie vreemd zou achterhouden.
Wat betreft Barnaby zelf … bel hem (nadat uw bedrijf dit heeft afgehandeld, niet eerder) en vraag ernaar. Leg uit dat je deel uitmaakt van de sollicitatiecommissie voor een baan waarop hij solliciteerde en zag wat hij opsomde, en zeg: “Ik kan geen referentie voor je zijn als je je datums en rol niet nauwkeurig rapporteert.” Maar eerlijk gezegd, zelfs als hij het repareert en een nauwkeurig cv begint te sturen, denk ik dat je vermogen om hem een goede referentie te geven hierdoor moet worden beïnvloed. Dit is meer dan een beetje opblazen! Praat met hem en kijk wat hij zegt, maar duidelijke en voor de hand liggende leugens – zelfs in paniek – zouden moeilijk over het hoofd kunnen worden gezien, vooral als je je eigen professionele reputatie op het spel zet om voor hem in te staan.
4. Gesprekken met klanten gracieus beëindigen
Ik run een klein schildersbedrijf voor particulieren met twee supermedewerkers. Vaak zal de cliënt hen in de war brengen met een praatje, vooral aan het begin van elke dag. Ik moedig mijn team aan om hartelijk te zijn, maar houd er rekening mee dat we een klus te klaren hebben en dat de klok tikt. Hoe kan ik gracieus omgaan met eventuele kloven die kunnen ontstaan door het niet willen “bezoeken” elke keer dat we op het werk verschijnen? Ik ben er niet tegen dat mijn jongens aan het begin en het einde van elke dag vijf minuten besteden. Ik moedig het aan, maar vaak overdrijft de klant het.
Kun jij ze bewapenen met een paar warm klinkende frases om te gebruiken? Bijvoorbeeld: “Nou, ik kan maar beter beginnen, zodat we vandaag veel gedaan kunnen krijgen.” Je zou ook kunnen zeggen dat ze je onder de bus moeten gooien met: ‘Nou, ik weet dat Alex wil dat ik meteen aan de slag ga. Leuk om met je te kletsen.”
